unutan , kör ve köhne bir zihin...
şuan sahip olduğum tek şey bu
buda senden bana kalan tek şey olsa gerek
unutmalısın dediğinde günler boyunca ağladığımı
unutamam unutamam silemem bunları zihnimden diye çırpındığımı
ben hiç olmadım varsay dediğinde ama o zaman bende varolamam ki dediğimi
unuttum
seni bi başkasıyla gördüğümü
onun elini sıkı sıkı tutuşuna şahit olduğumu
sonra beni görünce telaşlanıp terleyişini
ağzına 2-3 özür kelimesi dolayıp günlerce özür dileyip yalvardığını
unuttum ve kör oldum
hayatımın en merkezine seni koyduğumu
sen gidince çaresiz ve yapayalnız kaldığımı
yolda kaybolmuş bir çocuk gibi ağladığımı
annesinin ona süt veren memesini arayan bir bebek gibi seni aradığımı
unuttum , kör oldum ve köhneleştim
Hakkımda
- Büjjosphére
- Yedisinde neyse yetmişinde de o olucak olan,minicikliğinden beri vitrin camlarına aşık,hırslarına yenik düşmeyen,pamuk gibi bir kalbi olan taşlarla uğraşan,ışıltıya bayılan,şiir olmazsa olmazım diyebilen,müzik dinlemeden yapamayan kendi dünyasında atmosferinde biri =)))
LinkWithin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder